Inhoudsopgave:
De schuldendienstratio wordt gebruikt voor zowel particulieren als bedrijven en is een maatstaf voor hoe gemakkelijk een lener financiële verplichtingen kan nakomen. Voor een bedrijf is de verhouding gelijk aan het netto-bedrijfsresultaat gedeeld door schuldverplichtingen. Voor een persoon of huishouden is de schuldendienstratio het netto besteedbaar maandelijks inkomen dat overblijft na belastingen, huur en dergelijke verplichte uitgaven als collegegeld, gedeeld door minimale verplichte maandelijkse leningbetalingen. Hoe hoger de ratio, hoe gemakkelijker de lener schuldbetalingen kan doen en hoe lager het risico van wanbetaling. Hoewel de ratio die kredietverstrekkers willen zien afhangt van verschillende factoren, is een verhouding van minimaal 2 tegen 1 wenselijk.
Voordelen en tekortkomingen
De schuldendienstratio is eenvoudig te berekenen en biedt een snelle beoordeling van de financiële omstandigheden van zowel particulieren als bedrijven. Het biedt leningsmedewerkers ook de mogelijkheid om scenario-analyses uit te voeren door te berekenen hoe de ratio zal veranderen voor een bepaald bedrag aan nieuwe schuldgoedkeuring. De ratio is echter misleidend wanneer het inkomen zeer variabel is. Een auteur, die net een voorschot van $ 20.000 heeft gekregen voor een boek, krijgt een hoge schuldendienstratio op basis van recente cijfers, zelfs als ze de komende zes maanden bijna niets verdient. Een bouwbedrijf heeft misschien net een flink bedrag ontvangen voor een voltooid project. Als de komende drie maanden worden gedomineerd door contante uitgaven tijdens de bouw van een nieuwe brug, is de schuldendienst van het laatste kwartaal een nutteloze maatstaf.