Inhoudsopgave:
Een conduit-lening is elke vorm van lening die is gesecuritiseerd en doorverkocht als een actief. Om de evolutie van de conduitlening te begrijpen, is het noodzakelijk om eerst de lening als een bankactiva te beschouwen. Een lening belooft een toekomstige inkomstenstroom. Omdat het een actief is, kan de lening worden verhandeld en verkocht. Financiële instellingen begonnen in de jaren tachtig leningen te kopen, te verpakken en te verkopen als effecten.
Geschiedenis van conduit-leningen
De Residential Funding Corporation, of RFC, wordt verondersteld de eerste organisatie te zijn die conduit-leningen ontwikkelt. Het concept was om leningen aan te schaffen boven de toegewezen limieten van Fannie Mae en Freddie Mac. Deze leningen, zogenaamde jumbo-leningen, konden niet worden gekocht door de federaal goedgekeurde instellingen. RFC gebruikte een netwerk van makelaars, spaargelden en banken om leningen te verstrekken. Vervolgens heeft het deze leningen gekocht en verkocht als effecten met winstoogmerk.
Lening structuur
Een conduitlening begint met een vergelijkbare structuur als een andere hypotheek. General Motors Acceptance Corporation, of GMAC, een van de grootste geldverstrekkers van het land, gebruikte het conduit-leningsmodel dat begon in 1990. Het bedrijf gaf schulden aan consumenten, en zodra genoeg leningen waren uitgegeven, kon het deze leningen verpakken in om aandelen in een eigen bedrijf te verkopen. Het model biedt winst zolang er een gestage stroom van leningen binnenkomt.
Types
De FDIC herkent twee algemene soorten conduit-leners. Het eerste type koopt eenvoudigweg leningen om ze te securitiseren. Dit is de basis van conduit lending, en het is waar de practice aanvankelijk begon. Het tweede type conduit geldschieter verzorgt ook de leningen. GMAC is een voorbeeld van een geldschieter die zich bezighoudt met het onderhoud en het securitiseren van conduit-leningen.
Risicofactoren
De risico's van dit type securitisatie waren zichtbaar tijdens de financiële ineenstorting van 2007. Toen kredietverstrekkers hun normen verlaagden en leningen aan leners aanboden die waarschijnlijk niet zouden kunnen terugbetalen, waren de leningen van weinig waarde op de effectenmarkt. Deze leningen, inclusief subprime-leningen, hebben de door hypotheek gedekte effectenmarkt op zijn kop gezet. Toen ze werden herverpakt en verkocht, brachten deze conduitleningen een groot risico met zich mee voor de oorspronkelijke lener.
Conduit Loan Criticisms
Nadat de hypotheekvernietiging het systematische risico van conduit loans blootlegde, bekritiseerden velen niet alleen de geldschieters die dubieuze debiteuren hadden uitgegeven, maar de derde partijen die die schulden verpakten en aan de algemene markt verkochten. Sindsdien is de praktijk van het kopen van door hypotheek gedekte waardepapieren niet alleen risicovol geworden, maar ook vaak onderdrukt door beleggers die het gevoel hadden dat ze in het verleden te maken hadden gehad met buitensporig risico van conduit leners.