Hoe wordt juridische scheiding behandeld voor belastingdoeleinden?

De manier waarop de belastingaangiften van de federale overheid en de staat worden voorbereid, kan veranderen wanneer iemand een belangrijke gebeurtenis in het leven meemaakt, zoals trouwen, een baby krijgen of het proces van echtscheiding doorlopen. Wanneer echtgenoten wettelijk gescheiden zijn, kan dit van invloed zijn op zowel de nationale als de federale inkomstenbelasting in bepaalde situaties.

Juridische scheiding kan de manier waarop inkomstenbelasting wordt ingediend, wijzigen.

Neerleggingsstatus voor een gescheiden persoon

Een juridisch gescheiden persoon zonder een echtscheidingsdecreet of -overeenkomst die is erkend volgens de wet van de staat moet indienen als getrouwd, indienen gezamenlijk of getrouwd, afzonderlijk indienen. Dezelfde aanvraagstatus wordt gebruikt voor zowel statelijke als federale aangiften. Met getrouwd, gezamenlijk indienen, beide partijen de belastingaangifte samen, en een terugbetaling wordt uitgegeven in beide namen. Alle verschuldigde belastingen zijn verschuldigd door beide partijen. Met gehuwd, afzonderlijk deponerend, registreert elke partij een afzonderlijk rendement. Elke echtgenoot krijgt alle verschuldigde terugbetalingen, maar de belastingplicht wordt nog steeds door beide partijen gedeeld. Beide belastingplichtigen moeten bij de terugkeer informatie over de andere echtgenoot invoeren, zoals een huidig ​​adres en een geldig sofinummer.

Vrijstelling van gezamenlijke belastingplicht

Personen die wettelijk gescheiden zijn volgens de staatswetgeving, kunnen een vrijstelling van belasting, rente en eventuele boetes op een gezamenlijk aangifte aanvragen. Dit type reliëf wordt scheiding van aansprakelijkheid genoemd. Gescheiden echtgenoten die nog steeds samenwoonden toen de terugkeer werd ingediend, komen niet voor dit recht in aanmerking, tenzij de echtgenoot die daarom verzoekt in die tijd slachtoffer was van huiselijk geweld. Een ander soort reliëf, dat onschuldige echtgenootrelief wordt genoemd, kan worden aangevraagd door een gescheiden persoon die bewijs heeft van een gebrek aan persoonlijke kennis van verschuldigde belastingen.

Belastingbedragen en kortingen

Een gescheiden paar ontvangt dezelfde belastingverminderingen en aftrekkingen die een getrouwd paar zou doen, afhankelijk van het type aangifte dat is ingediend. Onder gehuwd, gezamenlijk indienen, vorderen de gescheiden echtgenoten nog steeds kredieten en aftrekken voor alle personen ten laste samen. Onder gehuwd, afzonderlijk deponerend, kan één persoon aanspraak maken op alle personen ten laste of de afhankelijken kunnen tussen beide indieners worden verdeeld. Geen afhankelijke kan worden geclaimd voor twee verschillende belastingaangiften in hetzelfde belastingjaar. Typisch, een scheidingsovereenkomst zal regels hebben met betrekking tot wat elke ouder mag claimen, maar de IRS zal geen kennis hebben van deze overeenkomsten. Als een gescheiden persoon die verondersteld werd om de personen ten laste te vragen een belastingaangifte heeft afgewezen omdat de andere echtgenoot de personen ten laste heeft opgeëist, moet een betwiste aangifte worden ingediend. Betwiste retouren worden op papier gedaan en gemaild met een schriftelijke verklaring en ondersteunende documenten zoals een gewaarmerkt afschrift van de scheidingsovereenkomst.

Belastingen en juridische scheiding

Volgens de IRS, publicatie 504, moet de persoon om een ​​belastingplichtige als ongehuwd te kunnen beschouwen, een laatste echtscheidingsvonnis of een onderhoudsovereenkomst hebben vóór de laatste dag van het belastingjaar. Onderhoudsovereenkomsten zijn contracten die door het scheidingskoppel worden gesloten of met de hulp van advocaten die worden ondertekend en ingeschreven door een familierechter. Personen die het hele belastingjaar van rechtswege zijn gescheiden of een tijdelijk echtscheidingsdecreet hebben, worden nog steeds als gehuwd beschouwd door de belastingdienst en de belastingregels voor een getrouwd paar zijn nog steeds van toepassing. Er zijn echter enkele omstandigheden waardoor een gescheiden persoon als ongehuwd kan worden beschouwd.

Uitzonderingen

Gescheiden personen kunnen mogelijk als hoofd van het huishouden indienen in specifieke situaties. Een gescheiden persoon kan als ongehuwd worden beschouwd als hij of zij een afzonderlijke aangifte indient, hij of zij de woonplaats bewaart waar de nabestaande meer dan de helft van het jaar heeft gewoond, en de andere echtgenoot gedurende ten minste zes maanden ergens anders woonde. De andere echtgenoot moet zich dan als gehuwd indienen en gezamenlijk indienen. Dit is echter niet van toepassing als er een juridische scheidingsovereenkomst bestaat die de echtgenoot die elders woonde het recht geeft om een ​​persoon ten laste te nemen. Bovendien is een gescheiden echtgenoot die geen primaire voogdij heeft krachtens een scheidingsovereenkomst verplicht om een ​​ondertekende verklaring van de verzorgende echtgenoot bij de belastingaangifte te verkrijgen en te deponeren om eventuele gezinsleden te eisen.