Inhoudsopgave:
Alle inkomsten die particulieren, bedrijven en overheidsinstanties niet onmiddellijk uitgeven, zijn besparingen. Opgeslagen geld vertegenwoordigt een uitgestelde consumptie en verdient gewoonlijk rente. Het Bureau of Economic Analysis van het U.S. Commerce Department berekent en publiceert de nationale spaarquote. Dit percentage is enigszins verwarrend, omdat regeringen vaak een tekort hebben - sommigen kunnen meer uitgeven dan ze verdienen en daardoor de nationale spaarquote onder druk zetten.
Nationale Rekeningen
De berekening van de nationale spaarquote begint met de nationale inkomsten- en productaccounts, gepubliceerd door het Bureau of Economic Analysis (BEA). Deze rekeningen classificeren het geld van de private en publieke sector als inkomen, consumptie en spaargeld. De nationale spaarquote (S) is het verschil tussen inkomen (I) en consumptie (C), gedeeld door inkomen: S = (I - C) / I. De BEA publiceert informatie over persoonlijk inkomen en consumptie, de ingehouden winst van bedrijven en overheidsinkomsten en -uitgaven.
Bronnen van besparingen
Privésparen is de som van persoonlijke besparingen en bedrijfsbesparingen. Het persoonlijke spaarpercentage in april 2014 was 4 procent. Om de bedrijfsbesparingen te berekenen, meet de BEA het bedrag aan inkomsten dat door bedrijven wordt ingehouden nadat ze dividenden en belastingen hebben uitbetaald. Bedrijven kunnen deze besparingen gebruiken om investeringen te financieren. Federale, staats- en lokale overheden hebben publieke besparingen als de huidige inkomsten de huidige uitgaven overschrijden. De federale overheid werkt echter normaal gesproken met een tekort, wat een bron van negatieve besparingen oplevert. In 2013 haalde Uncle Sam $ 680 miljard minder inkomsten binnen dan de federale overheid had uitgegeven, wat overeenkomt met 4,1 procent van het bruto binnenlands product.
Bruto en netto tarieven
De bruto nationale spaarquote vertegenwoordigt middelen die beschikbaar zijn voor binnenlandse en buitenlandse investeringen. Dit percentage is het bedrag aan besparingen uitgedrukt als percentage van het bruto binnenlands product, een maatstaf voor economische productie die gelijk is aan het inkomen van de natie. De bruto nationale spaarquote voor 2013 was 13,84 procent. Een deel van de bruto nationale besparing wordt gebruikt om versleten vaste activa te vervangen en wordt afschrijving genoemd. De rest is de netto nationale besparing, geld dat het land kan gebruiken om zijn voorraad kapitaalgoederen te vergroten.
Pensioensparen
Pensioenplannen, zoals 401 (k) s en individuele pensioenrekeningen, vertegenwoordigen een aanzienlijke hoeveelheid beschikbare besparingen voor investeringen. Bijvoorbeeld, Amerikanen hadden $ 4,87 biljoen aan IRA-activa in 2011. In datzelfde jaar behielden Amerikanen nog eens $ 3,88 biljoen in privé-plannen zoals 401 (k) s. De BEA telt niet de pensioensparen als onderdeel van persoonlijke uitgaven, en neemt daarom dit bedrag op in de berekening van persoonlijke besparingen, zijnde persoonlijk inkomen verminderd met persoonlijke uitgaven.